Misschien herken je het wel: Je hebt stiekem wensen of doelen die je graag wilt realiseren. Maar du moment dat je ze deelt, volgt er automatisch ook een druk die je je zelf daarmee oplegt.
Dus ik kies er doorgaans voor om die wensen en doelen in eerste instantie niet te bespreken met anderen.
De kunst is dan vervolgens om ze om te zetten in een concreet actie-plan en daar moet je je dan toch echt toe aanzetten, er is immers geen enkele stok achter de deur, of een big brother is watching you.
De een is hier echter sterker in dan de ander.
Ik heb het geluk (of de pech) dat het ‘alles-of-niets-principe’ in mijn aard ligt, dus eenmaal een idee, vind ik ook dat ik dat moet realiseren en zal ik niet snel content zijn en altijd blijven streven.
Begin dit jaar had ik een aantal van zo’n fotografische wensen of doelen:
Het maken van een eigen website en weer iets verder presteren in een van de fantastische (natuur)fotowedstrijden.
Dat laatste leek me namelijk een ultieme erkenning van al het geploeter achter die camera.
Welnu, het jaar is voorbij en ik mag terugblikken, en in mijn hoofd al weer vooruitblikken.
De website is gerealiseerd. De eerste lock-down was in die zin een periode van (be)rust(ing) en gaf de ruimte om er intensief mee bezig te zijn.
De wereld viel stil, mijn werk veranderde, het leven speelde zich in een kleinere context af en ik gedijde vrij goed in deze omstandigheden.
De technische, en creatieve uitdagingen, de keuzes die op allerlei fronten gemaakt dienden te worden , waren intensief, maar ook enorm uitdagend.
Ik kijk hier tevreden op terug.
Vervolgens diende zich de wedstrijd Groene Camera 2020 aan en ik besloot om mee te doen.
Het resulteerde uiteindelijk in een ‘Highly commended’ in de categorie ‘Landschappen’
Superblij met dit resultaat!
Daarna volgde de wedstrijd Nature Photographer of The Year 2020. Vorig jaar was ik reeds geëindigd bij de finalisten.
Ik besloot het dit jaar opnieuw te proberen, met andere beelden.
Opnieuw een fantastisch resultaat en wederom geëindigd in de finale. Het gegeven een van de laatste 60 kandidaten te zijn van de in totaal 19.500 inzendingen uit 95 verschillende landen, is voor mij persoonlijk al een gouden medaille waard.
En ondertussen begeven we ons alweer in de tweede lock-down.
Niet alleen privé, maar ook tijdens mijn werk bemerk ik de grote gevolgen hiervan. De samenleving oogt harder, grimmiger, het accepteren van grenzen en een ‘nee’ is erg moeilijk, het behoud van eigen lijf komt dit keer scherper naar voren, vaak ten koste van een ander.
Hoe poogt iemand zich staande te houden in zo’n samenleving? Wat zijn de overlevingsstrategieën of mechanismen? Wat als het niet lukt en de druk van buitenaf wint het van die strategieën?
Als maatschappelijk werker is het een vanzelfsprekendheid om hier gericht naar te kijken en hier op te anticiperen.
Als maatschappelijk werker is het ook vanzelfsprekend dat ik mijn eigen overlevingsstrategieën en mechanismes kan doorgronden.
Als fotograaf zie ik potentiele mogelijkheden om met dit thema aan de slag te gaan. Een verdere verdieping lijkt in aantocht.
Wellicht een zakje zaadjes wat te zijner tijd gezaaid mag worden.
Een fotografie-traject in 2021 bij Bart Siebelink ‘Mijn fotografisch top-jaar’ kan hier de contouren wellicht in verder ontwikkelen.
Een nieuwe, enorm leuke uitdaging. Ik heb er heel veel zin in!!
Terugkerend naar mijn finaleplekje in de NPOTY dit jaar:
Mijn ‘Night-tree’.
Zoveel symboliek in deze prachtige boom:
Durf te gaan staan voor iets, ook al sta je er alleen voor. Je mag het podium toe-eigenen, jezelf in de schijnwerper zetten. En ook in donkere tijden vallen er altijd wel lichtpuntjes te ontdekken. Je zult er alleen oog voor moeten hebben.
Een mooie afronding op 2020 en een positieve blik op 2021!