The making of Street View

Fotografisch topjaar 2021  

Een terugblik op een fantastisch project, Street View. 
En om dan ook maar meteen de gebakken taart  prijs te geven: (klik op de afbeelding om  te vergroten en verder te navigeren)

Het boek ‘Street View’, over hoe de mens in zijn of haar context leeft en hoe de natuur zich in diezelfde context beweegt en hun onderlinge beïnvloeding.  Dit alles vastgelegd in of vanuit mijn eigen straat.

Mijn startpunt

Begin 2021 meldde ik mij aan voor het project Fotografisch topjaar olv Bart Siebelink.

Een fotografieproject waaraan ik een heel jaar kon werken, en waarbij een 6-tal meetings enerzijds de stok-achter-de-deur vormden, anderzijds als sparring-partner kon dienen om mijn proces te bewaken, te kaderen, uit te dagen, etc..

Ik had er zin in!!

De sessies startten. In beginsel online.

Een leuke, gedreven club mensen, met veel know how, een diversiteit aan project ideeën, wat heel inspirerend werkte. Met daarnaast  diverse oefeningen en het bespreken van het eigen portfolio, om te zien op welk level de fotografie stond, en om het brein en gevoel  te stimuleren en te helpen bij het verkrijgen van een seriematig idee, kader en aanpak. Ook de persoonlijke inspiratiebronnen kwamen aan bod.

Een belangrijke inspirator voor dit project was voor mij de Vlaamse fotograaf Bert Dankaert. 

Zijn boek Simple Present uit 2013 in pdf-formaat: 

Bert Danckaert – Simple Present – 2013

Het definitieve thema had ik al vrij snel paraat. Stammend uit een veelomvattender idee, waar ik al langer in mijn hoofd mee bezig was, en wat nu gecomprimeerd werd. De mens in zijn context op macro niveau: Mijn eigen straat werd de studio. Diverse fotografiegenres konden gecombineerd worden, juist vanwege de gevarieerdheid die de straat te bieden had. 

Voor dit project had ik een aantal regels in mijn hoofd, die een prima kader vormde. Zo mochten er bijvoorbeeld geen mensen op de foto, enkel de schim van de fotograaf zelf. Dit om het beschouwende te accentueren.  Een andere regel was dat niet alles herleidbaar hoefde te zijn. Op die manier kon er meer een balans komen tussen registratiebeelden en beelden met een bepaalde abstractie of creatieve techniek. Ook de werkvorm was meteen duidelijk: Een fysiek boek en een digitale versie, gepubliceerd op mijn website.

De eerste actie: Oriëntatie van bestaande beelden

Het idee was er. Maar hoe dan te beginnen?

Ik ging allereerst op onderzoek:  Welke foto’s waren er reeds gemaakt? Google was my best friend en ik realiseerde me dat de regionale makelaars  goede zaken deden in mijn straat. Ik heb veel ’te koop-huizen’ online kunnen bewonderen, zowel van buiten, maar ook van binnen. Ook veel beelden van kussende of innig omhelzende auto’s op relatief onveilige plekken in mijn straat. En veel archiefbeelden van gebouwen, straatimpressies, etc, soms zelfs onherkenbaar.

Een beeld vond ik er uit springen:

© Fotograaf onbekend. Geen idee uit welk jaar deze foto stamt en wie de maker is. Maar het beeld is duidelijk herkenbaar en ademt een bepaalde sfeer uit die ik ook graag wilde overbrengen in mijn eigen werk.

Het was opvallend dat er geen enkele beelden waren van enkel  de natuur. Ik vroeg me dan ook af, te saai, te nietszeggend?

Ik dook in mijn eigen verzameling: Wat had ik tot nu toe zelf allemaal gefotografeerd in mijn straat? En ik vond nog verrassende beelden, sommigen goed bruikbaar voor mijn project: (klik op de afbeelding om  te vergroten en verder te navigeren)

Actie 2: Shooten

Mijn volgende stap was het feitelijke shooten.

Ik ben de tel kwijt hoe vaak ik op pad ben geweest. Telkens, als ik onze honden uitliet en ‘mijn rondje’ maakte, zag ik nieuwe beelden. Doorgaans ging ik daarna meteen terug om het vast te leggen: Een van de leerpunten: Wacht niet met vastleggen, uitstel is afstel! Soms was er dus een idee, maar soms liep ik ook op goed geluk, en ontmoette ik  doorgaans wel een verrassing.

Desondanks bleef ik wel vasthouden aan een vaste indeling: ‘natuur-shoot’, ‘wonen-shoot’, ‘werken-shoot’ om de innerlijke focus te behouden.

Naast een paar technische uitdagingen, was het grootste leermoment voor mij vooral de zgn. ‘wonen-shoot’. Ik moest persoonlijke barrières  zien te overwinnen.  Ik moest immers achter de camera vandaan en on speaking terms komen met sommige bewoners.  Ik wilde fotograferen met de permissie van de eigenaren, wel zo netjes. Maar dat betekende ook met de billen bloot, een nee kunnen incasseren, of verwachtingen scheppen, en mezelf dus een druk opleggen dat het wel moest slagen. 

Actie 3: Selecteren / kaderen

Uiteindelijk ontstond er een enorme verzameling afbeeldingen.

Een deel van de verzameling foto’s – mei 2021

Al deze afbeeldingen werden afgedrukt. Maar ze werden ook in een digitaal whiteboard (Miro) geplaatst. Digitaal kon ik ze schuiven, kon ik er aantekeningen bij plaatsen, strepen door trekken, etc., en het vervolgens opslaan. Heel handig, omdat het op die manier niet in de weg lag, of opgeruimd hoefde te worden.  

Totaaloverzicht digitaal whiteboard Miro – augustus 2021
Detail digitaal whiteboard Miro – augustus 2021

De uiteindelijke verfijning vond wel plaats met de uitgeprinte beelden. 

Sommige beelden waren vanuit verschillende hoeken gemaakt, om uiteindelijk de best passende bij het project te kunnen inzetten.

Hetzelfde kunstwerk, de context wordt leidend voor de publicatie

Al selecterend ontstonden vanzelf categorieën en uiteindelijk ook titels. Ik wilde een boek met veel lege ruimte en weinig tekst. Elk beeld moest in zekere zin een solistische opvoering kunnen geven, maar toch ook in groepsverband kunnen meedingen op de bühne.  Anders was het natuurlijk geen project geworden. Sommige beelden hadden elkaar juist ook nodig om tot volledige bloei te komen en moesten naast elkaar geplaatst worden.  

De titels vormden de verbinding tussen de verschillende categorieën,  door de taalstijl uniform te maken.

Dit proces vond ik heel leerzaam en inspirerend.

Helpers in dit geval waren Bart en de medecursisten, mijn eigen proceslogboek en een tweetal coachingsboeken: (klik op de afbeelding om  te vergroten en verder te navigeren)

In deze fase moest ik ook soms drastische keuzes maken. Als fotograaf heb je vaak je lieverdjes, waar je moeilijk afstand van kunt nemen. Echter, soms passen die lieverdjes niet in een serie.

Een van mijn lieverdjes die ik toch de deur moest wijzen. Daaaag!

Actie 4: Ontwerpen

Eenmaal de selectie en indeling duidelijk, kon ik aan de slag met het ontwerpen. 

Ik begon met het boek, daarin voorzag ik namelijk het meeste werk. Ondertussen bleef ik wel nog af en toe nieuwe beelden maken, om de bestaande categorieën volledig te maken.  De foto’s en titels werden ingevoegd in het format. 

Printscreen van boek in wording – Format De Fotofabriek

Teksten werden geschreven, en de cover werd ontworpen. Regelmatig werden zaken verfijnd of veranderd, mede ook vanuit de feedback van de groep. Om nog wat meer grafisch onderlegd te zijn, volgde ik een webinar van Confidence Factory, genaamd ‘Aan de slag met graphic design’. 

En toen was het zo ver: klaar voor de druk!! Enorm spannend.  Zou het allemaal goed zijn ingevoerd? Geen taal- of indelingsfouten?, etc. Allerlei beren leken op de weg.  Gelukkig kreeg ik een paar dagen later al uitsluitsel:  Een klepperende brievenbus, en ja hoor, daar lag mijn boek!

Vers van de drukker.
Spannend om te openen!

Ik was heel blij met het eindresultaat. De druk vond ik over het algemeen heel goed. De hooglichten vielen bij sommige foto’s wel een beetje tegen, juist bij die hele verfijnde beelden. Voor toekomstig projecten is een verdere verdieping in colormanagement wel heel belangrijk. 

Eenmaal het boek ontworpen, kon ik ook een vervolgslag slaan met de website. Ik wilde een flipbook maken, om de suggestie van een boek weer te geven.

Maar het was moeilijker te realiseren dan gedacht, omdat het aantal pagina’s groot was (en dus meer laadtijd). Het ‘book’ bladerde niet soepel, of liep vast, vooral als het bekeken werd op een mobiele telefoon. 

WordPress onbetaalde plugins voor flipbooks.

Goedkoop is duurkoop zegt men wel eens, en dat bleek. Vele ‘arbeidsuren’ verder, zonder gewenst resultaat stond ik op het punt om de handdoek in de ring te gooien. Alternatieven die ik bedacht had, waren het nèt niet. Uiteindelijk vond ik een (betaalde) plugin, die de hoeveelheid pagina’s kon verwerken, en zelfs voor mobiele telefoons een aparte applicatie bood. Nu was het maken van het flipbook een eitje!  En zo voltooide het wordingsproces van Street View!

Actie 5: Eindpresentatie

De laatste stap, le moment suprême: Het presenteren van het eindproduct aan Bart Siebelink en de overige studenten. Een externe deskundige, creativiteitscoach, Lodewijk Ouwens, was ook aanwezig, als ‘assesor’.

Eindpresentatie in Londotuin in Leersum op 19 maart 2022

Ieder project werd uitvoerig besproken op wordingsproces, leermomenten, en toekomstmuziek. Heel inspirerend om dit te delen met elkaar.

Ik heb genoten van het totale traject. Een aanrader om te volgen en om een lange tijd met een thema bezig te zijn. Door toch heel planmatig te werk te gaan, gedisciplineerd en gefocust te blijven op alle facetten, is het project volledig binnen de tijdspanne voltooid. 

Met als afsluiting van het fotografisch topjaar een groepsfoto!

Fotografisch topjaar 2021/2022 Met vlnr Bart Siebelink, Marian Smeets, Lodewijk Ouwens, Barend van Gemerden, Anton Meijer, Ferdi Notten en Corina Blok. Niet op de foto: Nanda Bussers, Brigitte Storms, Yolanda Muntz.

Mocht je het boek nog niet gezien hebben en er benieuwd naar zijn, klik dan op onderstaande link:

Street View – Marian Smeets

 

 

 

Knetter (te) gek!

350 km enkele reis had ik er voor over om uiteindelijk thuis te komen met slechts EEN foto.
Gemaakt tijdens de workshop Beleef het Wad  olv Bas Meelker. Een enorme aanrader overigens!!
Knetter? Te gek, zal je bedoelen!

Zonsondergang Moddergat
Zonsondergang Moddergat

 

Kleurrijk Venlo

Op pad met een onbekend groepje mensen, onder leiding van een ’teacher’ naar een of ander fotogeniek oord.
Ik heb het erg gemist het afgelopen anderhalf jaar.

Als ik bij toeval via social media een aanbod zie van Travelmarks Photography, twijfel ik geen minuut om me op te geven.
Een aanbod in avondfotografie, met de keuze voor Maastricht en/of Venlo.
Mijn fotografische uitdagingen zitten vaak in het werken met extremere belichtingen en ik hou veelal van de donkere sferen.
Fotograferen in de avond geeft vaak iets extra’s, het spanningsveld avondlicht/duisternis in combinatie met gecreëerd licht door de mens trekt mij wel.

Het wordt Venlo. Een voor mij wel bekende stad, (zie onderstaande link voor oa reeds eerder gemaakte straatfotografiebeelden bij daglicht), ik kom van oorsprong immers redelijk uit die omgeving, maar net niet bekend genoeg om de uitdagende plekjes te kennen.

Het meetingpoint is de IJssalon Fantastico aan de Maasboulevard aan het begin van de avond.
Het weer is oké: Droog, zonnig, met her en der wat sluierbewolking en een licht briesje. De Maas oogt rustig.
Er heerst een gezellige drukte op de Maasboulevard, mensen slenteren langs de Maas, of loungen op het ‘grasstrand’, een in etages aangelegd gazonpark op de Kop van Weerd, met aan de overzijde het passantenhaventje en wat horeca aan de kade.

Een leuke club mensen staat inmiddels bij elkaar in afwachting van de start. Mark, onze workshopleider, heeft er ook voor gezorgd dat een buddy, Dennis, net zo gepassioneerd van film- en fotografie, aan zijn zijde staat, om deze leergierige leerlingen middels zijn drone vanuit spectaculaire standpunten vast te leggen.
Een korte voorstelronde, waarna we naar de place to be lopen: Aan de oever van de Maas, aan het indrukwekkende kunstwerk van Rik van Rijswick ‘De vreedzame krijger’.

De Vreedzame krijger – Rik van Rijswick

We starten met het werken met filters, bij een ondergaande zon aan de Maas.

Eerst volgt een korte instructie en worden de camera-instellingen doorgesproken.
Altijd leerzaam, ondanks dat ik al lang fotografeer, ontdek ik regelmatig nieuwe functies in mijn camera, die tot nu toe onberoerd bleven.
Sommige hiaten die ik merk aan mijn camera, leer ik op te lossen middels de adviezen van Mark.

De zon zakt al aardig vanuit Blerick het Maaswater in.
Time to start!
Het plekje is vrij ideaal, met wat voorwerpen in de voorgrond, om de dieptewerking te accentueren, kan er een vrij aantrekkelijke compositie gemaakt worden.
Maar ai, het blijkt toch wel lastig, deels vanwege de krappe plek die er is om het aantal cursisten goed aan hun trekken te laten komen, maar deels ook doordat de zon nog lange tijd erg fel blijft.

Geduld is dan een schone zaak, wachten op je beurt en wachten tot de zon er steeds meer genoeg van heeft!

Ik heb gewerkt met diverse filters, waarbij de 2-stops soft gradueel filter het meest passend blijkt, soms in combinatie met de big stopper.

De zon blijft buiten beeld. De Maas oogt kalm, een big stopper is in dit geval niet nodig. Wel werk ik met de 2-stops soft grijsverloop-filter

Nadat de zon volledig onder is, en het blauwe uurtje het overneemt, wordt het tijd om de focus te verleggen op de cityscapes.
De Maasboulevard blijft onze foto-locatie, de skyline van Venlo biedt namelijk enorm veel mogelijkheden.

De schitterende fiets- en voetgangersbrug, De Weerdsprong, loopt vanuit het park naar de andere kant van de haven en de aangrenzende shopping-zone. Deze brug kleurt deze avond middels ledverlichting prachtig turquoise, paars en blauw.
Aan de horizon schittert theater De Maaspoort, en geeft een mooi lijnenspel weer. Even buiten het shopping gedeelte stevent de Romertoren parmantig boven alle gebouwen uit, met sightseeing op de Maas.
Al met al schitterende ingrediënten om een mooie combinatie van natuurlijk licht met kunstlicht vast te leggen.

De Weerdsprong als invoerende lijn

Ik werk met lange sluitertijden van ongeveer 25 – 30 seconden. De brug wordt de invoerende lijn. Bijkomend cadeautje zijn de fietsers en bromfietsers die met hun verlichting een extra gekleurd streepje trekken, of de voetgangers, die als een ghost door het beeld lopen.

Inmiddels transformeert het blauwe uurtje in steeds meer duisternis. Een tegemoetkomende fietser en tegemoetkomende voetgangers, geven een extra dimensie aan het beeld

Assistent Dennis wordt ingezet om middels lightpainting op de brug wat extra lijnen en draaiingen te bewerkstelligen. Achteraf blijken die beelden het niet te winnen in mijn selectie.
Een tekst met de Romertoren op de achtergrond haalt de selectie wel. In de nabewerking bemerk ik hoeveel voordeel het in dit geval heeft als je vanuit RAW fotografeert en nog ruim kunt stoeien met onder andere  kleur en witbalans.

Lightpainting

Inmiddels is het blauwe uurtje over de top en dreigt de duisternis zijn intrede te doen. Een laatste restje licht van de ondergaande zon schijnt nog over de Maas. Een zwaan die nog net in dat laatste lichtmoment ronddobbert en een prachtig silhouet geeft, mis ik helaas.

 
Duisternis valt in over de Maas

Wel wordt de ‘Vreedzame krijger’ nog indrukwekkender, vol in blauw ledlicht, vanuit dit standpunt wijds uitkijkend over de Maas.

De Vreedzamer Krijger – sightseeing Maas

En dan zijn de 3 uurtjes voorbij. Te kort eigenlijk, maar alles wat leuk is, gaat doorgaans veel te snel voorbij.
Ik heb enorm genoten, het was heerlijk om weer actief bezig te zijn en nieuwe sferen te proeven.

We delen onze oogst met elkaar binnen onze speciaal aangemaakte groepsapp. De resultaten mogen er zijn!
Een dag later ontvangen we een uitgebreide reader waarin de ‘lesstof’ nog uitgebreid behandeld wordt.
En als toefje slagroom op de taart wordt en een paar dagen later een zoom-meting georganiseerd waarin een presentatie wordt gegeven door Mark wat betreft de nabewerking van de beelden in Lightroom.
Ondanks dat ik niet met Lightroom werk, volg ik deze wel, en pik er toch wat ingrediënten uit, zeker wat betreft de volgorde van workflow.

Venlo is heel goed bevallen en smaakt naar meer, zeker bij avondlicht.
Ook Travelmarks Photography is goed bevallen en zal zeker in de gaten gehouden worden wat betreft het verdere aanbod!

Venlo – Flickr-album

 

 

 

error: Kopiëren niet toegestaan